Dag 4/ 7september
8 september 2018 - Fão, Portugal
Om 8 uur gaat de wekker en om 10 in de startblokken . Bij de bakker aan de overkant ontbijt en lunch kunnen kopen om mee te nemen. Duurde wel even maar dan heb je ook wat. Richting oceaan eten we, al lopend, ons ontbijt op. Ik was bang dat het niet zo goed zou gaan maar veel beter dus dan ik dacht. Ondanks de blaren, ja die had ik gisteren ook opgelopen onder beide kleine tenen, plus de nasleep van de val. Overigens heeft Georg die blaren goed onder handen genomen. Al was het natuurlijk wel mijn eer te na. Loop je 2400km heb je 1 blaar omdat je sokken vergeet te wisselen zoals ik ook goed weet dat je om de 2uur ff moet rusten met schoenen en sokken uit. Nee nu ging het goed dus gewoon door lopen en je gevoel negeren. Grrrr. Via de boulevard komen we nog langs een hotel waar we een sello scoren, drinken we nog 2x koffie om dan via de loopplanken, geen spijkers die uitsteken, en met mooie natuur, lopen we richting Fao. Laatste stuk zijn kinderhoofdjes. Vlak voor Fao ziet Georg een klein aanplakbiljet met een privé adres en met googlemaps vinden we dat en maakt een Duitse mevrouw open, zegt dat de eigenares zo terug komt maar dat alles wel bezet is. Zo ook de grote herberg, die was al omhalf1 vol wist zij. En ook mevrouw zegt dat het idd vol is, op mijn vraag of zij niet wat anders weet belt ze haar vriendin en ja die heeft een kamer. Joepie die Jacobus toch. Inmiddels is ook iedereen beneden, ook onze jongeman uit Karlsruhe, hij blijkt een vluchting uit Syrie te zijn en sinds 3 jaar in Dld woont. Spreekt ook erg goed Duits en studeert bouwkunde. Mooie man ook! Hij loopt mee met ons en draagt mijn rugzak. We nemen hartelijk afscheid en beloven elkaar een drankje bij evt vlg ontmoeting. We krijgen een prima kamer met badkamer op de gang. Allemaal prima voor 25 euro! Daarna eten we, op loopafstand, in een tapasbar een pelgrimsmenu met een fles wijn en een extra glas toe. Voldaan en niet helemaal nuchter rollen we ons bed in en zijn we voorlopig van de wereld. Liefs Elisabeth foto's plaatsen nog steeds niet gelukt!
Leuke verhalen Liesbeth en weer herkenbaar. Wel vervelend dat je was gevallen maar gelukkig heb je er niet echt last van. En ook wel handig dat George verstand heeft om blaren te behandelen. Hij kan volgend jaar zo met de Vierdasgse het Rode Kruis gaan helpen.
Weer succes samen gewenst met de volgende wandeletappe. Lfs.