Dag 10 / 13 september

13 september 2018 - Gondomar, Spanje

Georg is weer als eerste op en gaat de berg op voor brood en beleg nou dat mag nog een keer want de winkel is pas om half 10 open. We gaan gezellig ontbijten met Marisa en Santiago en ondertussen maakt hij muziek op de Pandarette en zingen ze samen daarbij.  Alweer een cadeau!  Ze krijgen ook bericht dat hun kleinzoon geboren is. Mooi hoor. Eerst nog wat foto's maken. Ik baal behoorlijk dat ik de foto's niet op het blog krijg. Zal nog eens wat op Fb proberen. Dan is het tijd voor vertrek en brengen zij ons met de auto naar Baiona. We nemen zeer hartelijk afscheid en beloven elkaar contact te houden. Wat een mooi Camino cadeau was dit ook weer. Wij zoeken de OdT op en krijgen wat kaarten en uitleg. Dan gaan we het maar verder zelf een beetje uitzoeken. De weg leidt ons door Baioma en op en neer, dat valt mij weer niet mee. Georg moet steeds op mij wachten hij zegt dat niet erg te vinden, we zijn en doen dit toch samen maar ik vind het lastig en baal ervan. Maar ja het is... Ik stop nog even om met een NL stel te praten.  Het enige trouwens tot nu toe. Ergens vinden we nog wat blokken om op te zitten en eten we een broodje en doe ik mijn Teva's weer aan. En op en af maar weer. Als we later bij een plein komen drinken we op het terras nog koffie, een tafeltje verder vechten twee duiven om wat restjes en knikkert er een glas van tafel. We stappen weer op en beginnen aan de volgende klim, valt weer niet mee. Dan blijkt het ook nog een "ere rondje" of "een boetedoening voor Jacobus" te zijn. Zo gaat dat dan. Enfin terug op het plein doen we een nieuwe poging en blijkt dat we een pijl gemist hebben. Al met al is het echt veel klimwerk en dat gaat me toch echt niet goed af. Na enige tijd komen we in ehhh weten we niet we denken Nigran? het blijkt nog steeds een buitenwijk van Baiona te zijn. Pffft. We drinken nog maar eens koffie en Georg vraagt aan de serveerster of zij wat meer weet en ineens blijkt zij Nederlands te spreken. Geboren in Galicia maar in Amsterdam en Almere opgegroeid. Vijf jaar geleden met haar NL man en kinderen hier weer neergestreken. Zij helpt ons verder met vinden van slaapplek. Is paar honderd meter boven ons. Georg gaat op onderzoek uit en komt terug. Niet helemaal goed gegaan nog eens terug dus en dan weer terug voor overleg hier en dan met rugzak naar boven om te reserveren. Dat lukt, wel ieder een eigen kamer, in een prachtig oud klooster. Daar drinken we nog een glaasje op! Dan loopt Georg met mijn rugzak op naar boven en kan ik voor 15 euro inchecken. Installeren douchen en wasje doen. Daarna op zoek naar een restaurantje. Valt nog niet mee. Uiteindelijk kiezen we voor de Italiaan. En eten daar een verse en lekkere pizza en ijsje toe. Het is trouwens aan een drukke rotonde dus geen buiten zitten. Daarna drinken we nog een glaasje bij het restaurant van vanmiddag. Daar willen we morgen ook ontbijten ofwel Desayuno gebruiken. Op mijn kamer overleggen we hoe morgen verder. Als het lukt nemen we de bus. Zo genoeg voor vandaag. Mijn oogjes vallen dicht. Kan overdwars liggen in mijn 1persoons bed nu. Truste en liefs Elisabeth 

Foto’s

3 Reacties

  1. Pauline:
    14 september 2018
    Het zijn taaie dagen met alleen maar hoogteverschillen. Rustig, het voetje voor het voetje en festina lente. Ik begrijp dat het allemaal niet mee valt. Gelukkig is lieve Georg bij je en die sjouwt je rugzak naar boven <3. Lekker geslapen?
  2. Monique Stelling:
    14 september 2018
    Zo liep even een paar dagen achter met het lezrlen van je blog. Mooi hoor de ontmoetingen die plaatsvinden op het juiste moment...Enne stap voor stap hoor...geniet van de omgeving en vooral van elkaar💖 liefs Monique
  3. Paul:
    14 september 2018
    Een camino is nog wel eens afzien, maar je krijgt er ook heel veel voor terug. Geniet van de omgeving en elkaar!