Dag 13 /16 september

Werd ik toch om 7uur wakker omdat Georg net weg wilde gaan. De arme schat had een slechte nacht gehad vanwege het gedoe met onderkomen vinden van gisteren en wilde er voor zorgen dat het vandaag beter zou gaan. Ja ik mocht weer gaan slapen het was nog vroeg alsof dat dan nog lukt. We ontbijten met tostades en café Americano en Georg weet Intussen waar OdT is en daar gaan we dus eerst heen. Omdat het nog niet open is drinken we  nog eens koffie en dan gaat Georg naar de buren ofwel OdT en inderdaad hij boekt voor 9euro pp en kamer in een pension annex restaurant in Barro. Mooi! We kunnen gerust op stap. De weg is prima afwisselend asfalt voor we de stad uit zijn en daarna zandpad en bosweg. Stijgen en dalen maar het gaat goed. We vorderen gestaag. Om 12uur zijn we bij een stopplek met van alles uit de muur. Niet veel later worden we overvallen door een groep Portugezen die alleen het weekend lopen en uit Porto komen. Om half 1 weg wezen. Al fotograferend stuiven ze ons al snel voorbij en keert de rust weer. Georg vindt het niks maar ik denk maar weer ach ze doen maar ben blij dat ik niet bij een dergelijke groep hoor. Het is mooi onderweg we blijven stijgen maar niet steil. Fijn. Om 14uur weer pauze op een terras van een restaurant en nu dus eerst maar snel naar toilet want het blik Portugezen is ook weer open getrokken. Koffie en een broodje ( vanochtend bij de bakker gekocht en de heerlijke Manchego kaas gisteravond in eigen doggybag meegenomen 😊😊. Om 14.30 stappen we weer op en bij de pijl omhoog met op de weg opschrift Albergue besluiten wij onderlangs te gaan. Goede keuze dus, als we de Camino weer opgaan staat er een man die vraagt of we een bar tegen gekomen zijn. De Albergue was vol en er was een pension daarna? Hij loopt verder met ons mee in de hoop dat er voor hem ook plek is.  Met google maps komen we  een eind maar dan slaat de twijfel weer toe. Georg loopt alvast vooruit...tjonge wat is mijn lief nog fit hij spurt de helling op. En al met al komen we uiteindlijk bij het pension uit maar helaas geen plek voor de man uit het Erzgebirge. Hij gaat een taxi nemen. En wij worden naar boven gebracht eerst langs allerlei tafels en de keuken om uiteindelijk bij onze kamer te komen . Die is redelijk maar sanitair is niet fris en stuk. Op de kamer kan ik het lichtknopje niet gebruiken en krijg ik schokjes...nou ja voor 18 euro mag ik niet miepen. Maar toch..ik.moet wel slikken. Waarom kan iets niet heel en gewoon schoon zijn?? Ik kan dit niet begrijpen. Ik hoor Aaf ook al mopperen en balen maar dan van mij...( in 2015 liepen we samen van Maastricht naar SdC  en nog steeds vriendinnen) omdat ik dan aan het miepen was over viezigheid enzo. Enfin na het douchen...ja in elk geval met een schoon badlaken, tel je zegeningen,  gaan we naar het restaurant beneden voor een glaasje wijn. Ook hier staat de tv knoeperhard en zitten er 4 mannen gezellig en luidruchtig te kaarten. En als publiek zitten er nog een stel andere mannen erom heen en achter mij staat er een aan een speelautomaat. Wij werken aan ons blog en doen er nog een glaasje bij met lomo en pan. Daarna naar het restaurant hiernaast en eten we een 2gangen menu met koffie toe. Het vult de maag dat dan weer wel. Tel je zegeningen.  Daarna maar upstairs maar ehh er rijdt veel verkeer dus. Ehh misschien, net als gisteravond toch maar half slaappilletje. Georg komt net met bericht boven dat ontbijt om half 8 is, niet eerder en niet later. Ik probeer morgen nog wat foto's op Fb te zetten. Hasta luego.  Liefs Elisabeth